Neidan - Neidan

Ontwikkeling van het onsterfelijke embryo in de lagere dantian van de Taoïstische cultivator.

Neidan of interne alchemie ( vereenvoudigd Chinees :內丹 术; traditionele Chinese :內丹術; pinyin : neidan SHU ), is een array van esoterische doctrines en fysieke, mentale en spirituele praktijken die Taoist ingewijden gebruiken om het leven te verlengen en het creëren van een onsterfelijk spiritueel lichaam dat zou overleven na de dood (Skar en Pregadio 2000, 464). Ook bekend als Jindan (金丹"gouden elixir"), binnenste alchemie combineert theorieën afkomstig van externe alchemie ( waidan 外丹), correlatieve kosmologie (inclusief de vijf fasen ), de symbolen van de Yijing en medische theorie , technieken van Daoïstische meditatie , daoyin- gymnastiek en seksuele hygiëne (Baldrian-Hussein 2008, 762).

In Neidan wordt het menselijk lichaam een ​​ketel (of "ding" ) waarin de Three Treasures of Jing ("Essence"), Qi ("Adem") en Shen ("Spirit") worden gecultiveerd met als doel het verbeteren van fysieke, emotionele en geestelijke gezondheid, en uiteindelijk terugkeren naar de oorspronkelijke eenheid van de Tao , dwz een onsterfelijke worden . Er wordt aangenomen dat de Xiuzhen Tu zo'n cultivatiekaart is. In China is een belangrijke vorm van de praktijk voor de meeste scholen van het taoïsme .

Terminologie

De Chinese verbinding nèidān combineert het gewone woord nèi betekent "binnen; innerlijk; intern" met dān "cinnaber; vermiljoen; elixer; alchemie". Het antoniem van nèi is wài "buiten; exterieur; extern", en nèidān "intern elixer / alchemie" werd bedacht uit de eerdere complementaire term wàidān 外丹"extern elixer / alchemie".

Chinese alchemistische teksten en bronnen noemen neidan gewoonlijk de jīndān dào 金丹道or-weg van het gouden elixer. In Modern Standard Chinees gebruik verwijst de term nèidān shù內丹術(met"kunst; vaardigheid; techniek; methode") in het algemeen naar interne alchemistische praktijken.

De datum voor het vroegste gebruik van de term neidan is onzeker. 內丹 of neidan was genoemd in《灵剑子》 door Xu Xun许逊in Jin-dynastie (266-420) , maar aan de andere kant stelde Arthur Waley voor dat het voor het eerst werd opgetekend in de 559-gelofte die werd afgelegd door de boeddhistische patriarch Nanyue van Tiantai Huisi bad om met succes een elixer te maken dat hem in leven zou houden tot de komst van Maitreya (1930: 14). Veel geleerden waren het daarmee eens, waaronder Joseph Needham en Lu Gwei-djen die Huisi's gelofte om als asceet in de bergen te leven vertaalden:

Ik zoek een lang leven om het Geloof te verdedigen, niet om werelds geluk te genieten. Ik bid dat alle heiligen en wijzen mij zullen helpen, zodat ik een paar goede paddo's [ zhi ] en numineuze elixers [ shendan 神丹] kan krijgen, waardoor ik alle ziekten kan genezen en zowel honger als dorst kan stoppen . Op deze manier zal ik in staat zijn om voortdurend de weg van de Sutra's te beoefenen en deel te nemen aan de verschillende vormen van meditaties. Ik hoop een vredige woning te vinden in de diepten van de bergen, met genoeg numineuze elixers en medicijnen om mijn plannen uit te voeren. Dus met behulp van externe elixers [ waidan ] zal ik in staat zijn om het elixer binnen [ neidan ] te cultiveren . (1983: 140)

Anderen geloofden dat neidan voor het eerst voorkwam in de biografieën van Deng Yuzhi鄧郁之(fl. 483-493) en Su Yuanming蘇元明(fl. c. 600). De authenticiteit van de relevante passages in deze "pseudo-historische bronnen" is echter twijfelachtig (Baldrian-Hussein 1989: 164-171).

De term neidan werd zelden gebruikt tijdens de late Tang-dynastie (618-907) en Vijf dynastieën (907-960), en werd pas wijdverbreid rond het begin van de Song-dynastie (960-1279), toen neidan evolueerde tot een zeer complex systeem in zowel theoretische als praktische aspecten (Baldrian-Hussein 2008: 763). Tang-teksten beschreven interne alchemistische praktijken met de woorden fúyào 服藥"drug/medicijn nemen" en chángshēng 長生"lang leven, een lang leven; (Daoïsme) eeuwig leven" (Baldrian-Hussein 1989: 170). Liu Xiyue's劉希岳988 Taixuan langranzi jindao shi 太玄朗然子進道詩(Master Taixuan Langran's Poems on Advancing in the Dao) heeft de vroegst dateerbare vermelding van de termen neidan en waidan (Baldrian-Hussein 1989: 174, 178, 180) . de c. 1019 Yunji Qiqian Taoïstische bloemlezing noemt de term neidan (Baldrian-Hussein 1989: 178).

Vroege teksten die neidan noemen , definiëren het als synoniem of vergelijkbaar met sommige qi- circulatietechnieken: cultivatie en transmutatie ( xiulian 修煉), embryonale ademhaling ( taixi 胎息), het cyclische elixer ( huandan還丹), het gouden elixer ( jindan金丹) , het grote elixer ( dadan大丹), de inwendige en uitwendige geneesmiddelen ( nei/waiyao内外藥), de innerlijke en uiterlijke tegenhangers ( nei/waixiang内外象), en het yin- elixer en yang- elixer ( yindan陰丹en yangdan 陽丹) (Baldrian-Hussein 1989: 179-186).

Op basis van het tekstuele bewijs concludeert Farzeen Baldrian-Hussein dat neidan in vroege teksten verwijst naar een specifieke techniek, en door het bewind van Song Emperor Zhenzong (997-1022), de term duidt een groep technieken aan, uitgedrukt in specifieke alchemistische taal (1989: 187).

Het wordt soms ten onrechte Neitan genoemd in de literatuur over westerse alchemie.

Geschiedenis en ontwikkeling

Chinese houtblokillustratie van neidan "Het wonderbaarlijke elixer op het ding- statief plaatsen", 1615 Xingming guizhi 性命圭旨(wijzers op spirituele natuur en lichamelijk leven)
Chinese houtsnedeillustratie van neidan "Reinigen van de hart-geest en zich terugtrekken in het verbergen", 1615 Xingming guizhi 性命圭旨(Pointers on Spiritual Nature and Lichamelijk Leven)

Neidan maakt deel uit van de Chinese alchemistische meditatieve traditie waarvan wordt gezegd dat deze op een bepaald moment tijdens de Tang-dynastie is gescheiden in interne en externe ( Waidan ) . De Cantong qi ( The Kinship of the Three ) is het vroegst bekende boek over theoretische alchemie in China; het werd geschreven door de alchemist Wei Boyang in 142 na Christus. Deze tekst was van invloed op de vorming van Neidan, wiens vroegste bestaande teksten dateren uit de eerste helft van de 8e eeuw. De auteurs van verschillende Neidan-artikelen verwijzen naar hun leringen als de Weg van het Gouden Elixir ( jindan zhi dao ). De meeste Chinese alchemistische bronnen zijn te vinden in de Daozang ( Taoïstische Canon ), de grootste verzameling taoïstische teksten.

Neidan deelt een aanzienlijk deel van zijn opvattingen en methoden met de klassieke Chinese geneeskunde, fangshi en met andere praktijken, zoals meditatie en de methoden voor 'het voeden van het leven' ( yangsheng ). Wat alchemie onderscheidt van deze verwante tradities, is haar unieke kijk op het elixer als een materiële of immateriële entiteit die de oorspronkelijke staat van zijn en het bereiken van die staat vertegenwoordigt. De Neidan-traditie van interne alchemie wordt beoefend door te werken met de energieën die al in het menselijk lichaam aanwezig waren, in tegenstelling tot het gebruik van natuurlijke stoffen, medicijnen of elixers van buiten het lichaam. De Shangqing School of Taoism speelde een belangrijke rol in de opkomst van de Neidan-alchemie, nadat ze Waidan voornamelijk als een meditatieve praktijk had gebruikt en het daarom van een externe naar een interne kunst had veranderd.

De drie schatten

Interne alchemie richt zich op het transformeren van de lichamelijke sanbao "drie schatten", die de essentiële energieën zijn die het menselijk leven ondersteunen:

  • Jing "voedende essentie, essentie; verfijnd, geperfectioneerd; extract; geest, demon; sperma, zaad"
  • Qi "vitaliteit, energie, kracht; lucht, damp; adem; geest, kracht; houding"
  • Shen "geest; ziel, geest; god, godheid; bovennatuurlijk wezen"

Volgens het 13e-eeuwse Boek van Balans en Harmonie :

Door je essentie compleet te maken, kan je het lichaam behouden. Om dit te doen, moet u eerst het lichaam op zijn gemak stellen en ervoor zorgen dat er geen verlangens zijn. Daardoor kan energie compleet gemaakt worden.
Als je je energie compleet maakt, kun je de geest koesteren. Om dit te doen, moet je eerst de geest zuiver houden en ervoor zorgen dat er geen gedachten zijn. Daardoor kan de geest compleet worden gemaakt.
Door de geest compleet te maken, kan men leegte herstellen. Om dit te doen, moet u eerst de wil oprecht houden en ervoor zorgen dat lichaam en geest verenigd zijn. Daardoor kan de geest worden teruggebracht naar de leegte. ... Om onsterfelijkheid te bereiken, is er niets anders dan de verfijning van deze drie schatten: essentie, energie, geest." (tr. Kohn 1956, 146).

Wanneer de "drie schatten" intern worden onderhouden, samen met een balans van yin en yang, is het mogelijk om een ​​gezond lichaam en een lang leven te bereiken , wat de belangrijkste doelen zijn van interne alchemie (Ching 1996, 395).

Jing

Neidan-oefening(鄧豐洲內丹術打坐)

Jing "essentie" verwijst naar de energieën van het fysieke lichaam. Gebaseerd op het idee dat de dood werd veroorzaakt door het uitputten van iemands jing , beweerde de Taoïstische interne alchemie dat het behoud van jing iemand in staat stelde een lang leven te bereiken, zo niet onsterfelijkheid . (Schipper 1993, 154).

Qi

Qi of ch'i wordt gedefinieerd als de "natuurlijke energie van het universum" en manifesteert zich in alles en iedereen (Carroll 2008). Door middel van interne alchemie streven taoïsten naar een positieve stroom van qi door het lichaam in paden die naar elk afzonderlijk orgaan gaan (Smith 1986, 201).

Genezingspraktijken zoals acupunctuur , massage , cupping en kruidengeneesmiddelen worden verondersteld de qi- meridianen door het hele lichaam te openen, zodat de qi vrij kan stromen. Het houden van qi in evenwicht en stroomt door het lichaam bevordert de gezondheid; onbalans kan leiden tot ziekte.

Shen

Shen is de oorspronkelijke geest van het lichaam. Taoïsten proberen zich door meditatie bewust te worden van shen (Smith 1986, 202).

Zie ook

Geciteerde werken

  • Baldrian-Hussein, Farzeen (1989). "Inner Alchemy: Opmerkingen over de oorsprong en het gebruik van de term Neidan ". Cahiers d'Extrême-Asie . 5 : 163-190. doi : 10.3406/asie.1989.947 .
  • Baldrian-Hussein, Farzeen (2008). "Neidan"內丹. In Pregadio, Fabrizio (red.). De encyclopedie van het taoïsme . Londen en New York: Routledge. blz.  762 –66. ISBN 978-0-7007-1200-7..
  • Carroll, Robert Todd (2008). "Chi (Ch'i of qi)" Chi.". Skeptic's Dictionary .
  • Ching, Julia (1996). "Oost-Aziatische religies". In Oxtoby, Willard G. (red.). Wereldreligies, oosterse tradities . Oxford Universiteit krant. blz. 346-467.
  • Kohn, Livia (1956). Taoïsme en Chinese cultuur . Cambridge, Massachusetts: Three Pines Press. blz. 145-149.
  • Littleton, Scott C. (1999). Het Heilige Oosten . Uitgeverij Duncan Baird.
  • Needham, Joseph en Lu Gwei-djen (1983). "Spagyrische ontdekking en uitvinding: fysiologische alchemie". Wetenschap en beschaving in China . Chemie en Chemische Technologie. Cambridge University Press.
  • Schipper, Krisstofer (1993). Het taoïstische lichaam . Vertaald door Duval, Karen C. Berkeley, CA: University of California Press.
  • Skar, Lowell; Pregadio, Fabrizio (2000). "Innerlijke Alchemie ( Neidan )". In Kohn, Livia (red.). Handboek taoïsme . Leiden en Boston: Brill. blz. 464-97. ISBN 9004112081.
  • Smith, Huston (1986). De religies van de wereld . New York: uitgeverij HarperCollins.
  • Thompson, Laurence (1989). Chinese religie: een inleiding . Belmont, Californië: Wadsworth.
  • Waley, Arthur (1930). "Opmerkingen over Chinese Alchemy (aanvullend op Johnson's A Study of Chinese Alchemy )". Bulletin van de School voor Oosterse Studies . 6 (1): 1-24. doi : 10.1017/S0041977X00090911 .

Externe links

  1. ^ Nozedar, Adèle. (2010). Het geïllustreerde bronnenboek voor tekens & symbolen: een compendium van A tot Z met meer dan 1000 ontwerpen . ISBN 978-1-4351-6181-8. OCLC  960951107 .
  2. ^ "Alchemical Classics IV: de essentie van de snelkoppeling naar de grote prestatie door Liu Hua Yang" . Paarse wolk . 2020-08-25 . Ontvangen 2020-11-26 .